Reminder Intro 1 [Minwon Fiction]
Reminder Intro 1
“ผมก็แค่...คอยเตือนความจำของพี่ก็เท่านั้น”
"งื้อ~อย่านะมินกยู" ส่งเสียงงุ้งงิ้งพลางผลักอีกคนให้ออกห่าง
วิวทิวทัศน์ของกรุงโซลในยามค่ำคืน สายลมเย็นของต้นฤดูหนาว กับชายหนุ่มสองคน
ภายในกระเช้าตัวหนึ่งบนชิงช้าสวรรค์ที่ตอนนี้หยุดอยู่บนจุดที่สูงที่สุดของเครื่องเล่น
"มองดีๆสิว่านี่ใคร" ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่กว่าเอ่ยด้วยเสียงทุ้ม พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับชายหนุ่มร่างบางที่นั่งอยู่ด้านตรงข้าม
อีกฝ่ายพยายามจะถอยหนี เพราะความใกล้จนเกินไป แต่แล้วไม่นานนักเขาก็ต้องทำตาโต อ้าปากค้าง ขึ้นมา เมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
"แหวน!" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ และจ้องไปที่มือข้างขวาของอีกคนอย่างร้อนรน พลางคว้ามือของอีกคนขึ้นมาดูใกล้ๆ
"มะ.....ไม่มีแหวนนี่" เขาพูดตะกุกตะกัก สีหน้าตกใจ เมื่อไม่เจอสิ่งที่ตัวเองมองหา
อีกฝ่ายยกยิ้มมุมปากพลางหัวเราะในลำคอ อย่างนึกขันในท่าทีของอีกคน
"มินกวาน" เอ่ยเสียงแผ่ว
"ทั้งที่ใช้เวลาด้วยกันทั้งวันแท้ๆแต่ทำไมเขาถึงดูไม่ออกเลยนะ" เขานึกขณะมองหน้าของอีกคน
"งัย ร่าเริงมาทั้งวัน พอรู้ว่าเป็นใคร ถึงกับต้องทำหน้าเบื่อโลกขนาดนั้นเลยหรอ" อีกฝ่ายถาม
"คนโกหก" ส่งเสียงงุ้งงิ้ง ทำหน้างอใส่อีกคน
"ใครโกหก" ถามกลับพลางเลิกคิ้วขึ้นอย่างยียวน
"ก็นายงัย" พูดพลางทำปากยื่นใส่อีกคน
"นายคือใคร"
"ก็มินกวานงัย" โผล่นิ้วชี้ออกมาจากปลายเสื้อที่แขนยาวจนคลุมมือ ชี้ไปที่อีกคน
"ไม่..ได้..โก..หก" เขาเน้นเสียงพูดทีละคำ พลางจ้องหน้าอีกคน
"โกหก! นิสัยไม่ดี"
"บอกว่าไม่ได้โกหกงัย"
"บอกว่าโกหกงัย"
"เถียงหรอ" เสียงเข้มของชายร่างสูงกว่ากับดวงตาที่จ้องอีกคนเขม็ง
ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะได้พูดอะไรออกมา ริมฝีปากบางก็ถูกทาบทับด้วยริมฝีปากของอีกคน แรงกดทับยิ่งเนิ่นนานยิ่งแนบแน่น
ร้อน...คนถูกกระทำรู้สึกร้อนไปทั่วใบหน้า จากใบหน้าสู่ลำคอ จากลำคอสู่แผงอก หน้าท้องเกร็งขึ้น แขนและขาราวกับไร้เรี่ยวแรง ยิ่งอีกฝ่ายพยายามรุกล้ำเข้ามามากเท่าไร ยิ่งรู้สึกร้อนขึ้นเป็นทวีคูณ
มือหนาล้วงเข้าไปภายใต้เสื้อคลุมกันหนาวตัวนอกของร่างบาง ลูบไล้ไปยังจุดที่ไวต่อความรู้สึก ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อยอดอกถูกสัมผัสแม้จะยังมีเสื้อตัวในอีกชั้นแต่เขาก็รับความรู้สึกจากสัมผัสของร่างสูงได้เป็นอย่างดี จนตอนนี้ยอดอกแข็งและชูชัน
"อื้ออ~~" ร่างบางส่งเสียงในลำคอ
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนร่างบางตั้งตัวไม่ทัน มารู้ตัวอีกที ก็ตอนที่ตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจจึงส่งเสียงประท้วงในลำคอให้ร่างสูงผละริมฝีปากออก
เมื่อริมฝีปากถูกผละออกก็หอบหายใจเพื่อโกยอากาศเข้าไป เป็นเวลาเดียวกันกับที่ชิงช้าสวรรค์เคลื่อนตัวพอดี
minwon fiction by@Serenity1707
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น